قهوه تلخ
چقدر خاطره ها را به شهر شب بزنم؟
چقدر قهوه تلخ تو را به لب بزنم؟
شما که شاهد فنجان خالیم بودید
چرا ندیدمتان ؟..در حوالیم بودید
چه آش نذری خوبی!چرا ندیدمتان؟
شما که کاسه سبز سفالیم بودید
شبیه نقش دو آهو کنارتان مردم
گره زدید مرا...دار قالیم بودید
به سیم آخر چشمانتان زدم یک روز
شما که endمن و بی خیالیم بودید
ولی نشد که شما واقعیتم بشوید
شما که خاطره خشک و خالیم بودید
چقدر خاطره ها را به شهر شب بزنم؟
چقدر قهوه تلخ تو را به لب بزنم؟
چقدر صبر نکردی و پشت هم رفتی
شبیه لرزه بر اندام ارگ بم رفتی
چقدر صبر نکردی که یکنواخت شویم
چه سرد و گرم چشاندی...زیاد و کم رفتی
مرا به پنجره فولاد گریه ات بستی
کبوترانه خودت تا دم حرم رفتی
صدام کردی و گفتی بیا قدم بزنیم
قدم زدم همه ات را...قدم قدم رفتی
تو ای ستاره چه آرام ناپدید شدی
به راه شیری من توی پیچ و خم رفتی
چقدر فاصله دادی..خودم خودت کردی
به نام من شده بودی و از خودم رفتی
نخواستی که بیایی و پیش من باشی
به رنگ خاطره ماندی و از دلم رفتی
چقدر خاطره ها را به شهر شب بزنم؟
چقدر قهوه تلخ تو را به لب بزنم؟
تو یا شما؟چه بگویم؟بگو به ما چه گذشت
به این قناری غمگین بی صدا چه گذشت
چه برف خاطره سوزی ...چقدر حرف زدیم!
بگو به هر دوی ما توی آن هوا چه گذشت
چه فیلمنامه خوبی !چقدر احساسی!
به روی پرده ما توی سینما چه گذشت؟
تو نقش اول احساس های من بودی
بدون تو چه بگویم به ماجرا چه گذشت؟
چقدر بازی خوبی ...بزن عقب یک بار
مرور می کنم امشب که بین ما چه گذشت!
چقدر خاطره ها را به شهر شب بزنم؟
چقدر قهوه تلخ تو را به لب بزنم؟